Το «Ισραήλ-Σπάρτη» του Νετανιάχου κυβερνάται από μια εγκληματική συμμορία που θεωρεί τον εαυτό της υπεράνω του νόμου
Το 1949, ο Ντέιβιντ Μπεν-Γκουριόν προειδοποίησε δύο φορές ότι «το Ισραήλ δεν πρέπει να γίνει Σπάρτη» – ή έστω κάτι σαν Σπάρτη. Τώρα, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου –ο άνθρωπος που έσπασε το ρεκόρ ως πρωθυπουργός με τις περισσότερες θητείες στο Ισραήλ– ολοκληρώνει την εχθρική κατάληψη και την καταστροφή των κρατικών θεσμών.
HAARETZ - 19 Σεπτεμβρίου 2025
Φωτογραφίες των 48 ομήρων μπροστά από την κατοικία του Πρωθυπουργού στην Ιερουσαλήμ το βράδυ της Πέμπτης. Πηγή: The Hostages and Missing Families Forum
«Σε προσωπικό επίπεδο, ως πολίτης και επικεφαλής του Σιν Μπετ, πρέπει να σας πω, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι αυτή η κατάσταση είναι υπό την εποπτεία σας και ως εκ τούτου πρέπει να μας σώσετε από αυτή». Αυτό είπε ο Ρόνεν Μπαρ στον Μπενιαμίν Νετανιάχου σε μια συνάντηση τον Μάρτιο του 2023. Ήταν ένας από τους πιο ταραχώδεις μήνες των διαμαρτυριών κατά της δικαστικής αναθεώρησης και, καθώς ο μήνας προχωρούσε, τα πράγματα φαινόταν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο.
Η έκκληση του Μπαρ έπεσε στο κενό. Ο άνδρας που καθόταν στην απέναντι πλευρά του ξύλινου τραπεζιού δεν είχε καμία πρόθεση να ηρεμήσει την κατάσταση και να τερματίσει τον εμφύλιο ψυχρό πόλεμο που είχε ξεσπάσει ως απάντηση στα ακραία μέτρα της κυβέρνησης. Ο Νετανιάχου είχε άλλους στόχους: να διασφαλίσει ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός του θα παρέμενε άθικτος και να νικήσει το δικαστικό σύστημα προκειμένου να ξεφύγει από τη δικαιοσύνη.
Κατά την άποψή του Νετανιάχου, δεν ήταν αυτός και οι σύμμαχοί του που έθεταν σε κίνδυνο τη χώρα, αλλά οι διαδηλωτές, τους οποίους θεωρούσε τρομοκράτες και στους οποίους έδινε υποτιμητικά παρατσούκλια. Ο Νετανιάχου είπε στον επικεφαλής της Σιν Μπετ:
«Οι μάζες δεν γνωρίζουν τις λεπτομέρειες. Νομίζουν ότι το Κράτος του Ισραήλ υφίσταται Ερντογανοποίηση και Ορμπανοποίηση, και υπάρχουν στοιχεία που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και να ανατρέψουν την κυβέρνηση»
«Η συζήτηση για μια συνταγματική κρίση και για το ότι οι δυνάμεις ασφαλείας πρέπει να αποφασίζουν από ποιον λαμβάνουν οδηγίες είναι αδιανόητη – απειλεί την ουσία του κράτους. Ακόμα κι αν φτάσουμε σε συνταγματική κρίση, όλες οι δυνάμεις ασφαλείας είναι υποχρεωμένες από το νόμο να ακούν τον πρωθυπουργό. Θεωρώ αυτό το ζήτημα ως παραβίαση του βασικού πλαισίου για τη διακυβέρνηση της χώρας. Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν διοικεί τον στρατό, τη Σιν Μπετ, τη Μοσάντ ή την αστυνομία – αυτό πρέπει να καταστεί σαφές».
Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Νετανιάχου απέλυσε τον υπουργό Άμυνας Γιοάβ Γκάλαντ. Η οργισμένη αντίδραση του κοινού ανάγκασε τον πρωθυπουργό να ανακαλέσει την απόφασή του, αλλά αυτό μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα. Η δικαστική αναθεώρηση συνεχίστηκε και, ελλείψει οποιασδήποτε αντισταθμιστικής δύναμης, στην πραγματικότητα επιταχύνθηκε μετά τις 7 Οκτωβρίου. Το τρομακτικό όραμα που παρουσίασε ο Νετανιάχου ενώπιον του δικαστηρίου, για μια διακυβέρνηση χωρίς περιορισμούς, υλοποιείται.
Ο πρωθυπουργός και οι σύμμαχοί του αποσυναρμολογούν το ευαίσθητο οικοσύστημα της ισραηλινής δημοκρατίας σχεδόν χωρίς εμπόδια, υπέρ ενός καθεστώτος στο οποίο η κυβερνώσα χούντα είναι ατιμώρητη. «Δημιουργούν το πλαίσιο μιας δικτατορικής εγκληματικής οργάνωσης», δήλωσε κυβερνητικός αξιωματούχος στην εφημερίδα Haaretz αυτή την εβδομάδα.
Πράγματι, τους τελευταίους μήνες, οι εγκληματικές οργανώσεις έχουν ωχριούν σε σύγκριση με την εγκληματική συμμορία που κυβερνά τη χώρα. Οι γκάνγκστερ Μούσλι και Γιαρούσι δεν θα επέτρεπαν στον εαυτό τους να αμφισβητήσει τον νόμο με τον τρόπο που το κάνουν ο Νετανιάχου και οι συνεργάτες του.
Αυτή την εβδομάδα, η υπουργός Μέι Γκόλαν ήταν η ύποπτη για εγκληματικές ενέργειες σε βάρος του δημοσίου. Αντί να εμφανιστεί αμέσως στα γραφεία της μονάδας Lahav 433 της Ισραηλινής Αστυνομίας όταν κλήθηκε, παρευρέθηκε στην ακρόαση για την παράταση της προσωρινής κράτησης ενός από τους συνεργάτες της, προφανώς για να του δώσει σήμα ότι δεν θα σκεφτόταν ποτέ να περάσει τα όρια και να την κατηγορήσει. Δεν βρέθηκε κανείς που να τολμούσε να κάνει το προφανές, τουλάχιστον να κρατήσει την Γκόλαν μακριά από την αίθουσα του δικαστηρίου και να ματαιώσει τον μαφιόζικο ελιγμό, ο οποίος στέφθηκε με επιτυχία. Η Γενική Εισαγγελέας Γκάλι Μπαχαράβ-Μιάρα θα πρέπει τώρα να διατάξει έρευνα εναντίον της υπουργού ως ύποπτης για παρεμπόδιση της διαδικασίας.
Η Υπουργός Κοινωνικής Ισότητας, Μάι Γκόλαν, τον Ιούλιο.
Ο υπουργός εθνικής ασφάλειας αγνοεί την γελοία συμφωνία σύγκρουσης συμφερόντων που ο γενικός εισαγγελέας τον έβαλε να υπογράψει και συνεχίζει να μετατρέπει την αστυνομία σε μια πολιτοφυλακή των Καχανιστών. Ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος θα έπρεπε να πενθεί, λόγω του βασικού του ρόλου στην καταστροφή, δείχνει εμμονική ασέβεια προς την γενική εισαγγελέα και τον πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ο ύποπτος για βιασμό Χανόχ Μιλβίντσκι, που διορίστηκε πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών της Κνεσέτ, επιπλήττει τον Αστυνομικό Επίτροπο Ντάνι Λέβι όταν ο τελευταίος αναφέρθηκε στις έρευνες που διεξάγονται εναντίον δημόσιων προσώπων.
[Καχανιστές: Οπαδοί του Ραβίνου Μεϊρ Καχάνα (γεννήθηκε στο Brooklyn το 1932 – δολοφονήθηκε στις ΗΠΑ το 1990), με πλούσιο μητρώο τρομοκρατικών πράξεων, συλλήψεων και καταδικών. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1960, ήταν πληροφοριοδότης του FBI. Το 1971 μετανάστευσε στο Ισραήλ και ίδρυσε το κόμμα ΚΑΧ, που ύστερα από τρεις αποτυχημένες προσπάθειές του (1973, 1977, 1981), κατάφερε το 1984 να εκλέξει έναν βουλευτή – τον ίδιο.
Η παράδοση του Καχάνα, συνεχίζεται σήμερα από τα κόμματα των ακροδεξιών υπουργών Ασφάλειας και Οικονομικών και από ένα μέρος των υπερορθόδοξων εβραίων και τους τρελαμένους ραβίνους που τους ενθαρρύνουν, με επιθέσεις εναντίον αθώων Αράβων στη Δυτική Όχθη, με στόχο τον εξαναγκασμό τους σε «μετοίκηση». Οι καχανιστές δεν είναι παραπάνω από 5.000 άτομα και ζουν στη Δυτική Όχθη. Και η υπηρεσία εσωτερικής ασφάλειας (Σιν-Μπετ) έχει οργανώσει ειδικό τμήμα για την Εβραϊκή τρομοκρατία.]
Το υπουργικό συμβούλιο ασφαλείας ενέκρινε την τρελή απόπειρα δολοφονίας στο Κατάρ, αγνοώντας κατάφωρα τις προειδοποιήσεις του επικεφαλής της Μοσάντ, και έστειλε τον στρατό σε μια καταστροφική επιχείρηση στη Γάζα παρά τις εκκλήσεις του αρχηγού του επιτελείου. Για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται στη Γάζα δεν μιλάει κανείς, ούτε καν η γενική εισαγγελέας Μπαχάραβ-Μιάρα.
«Δεν την ακούς δημόσια σε αυτά τα πλαίσια, επειδή καταλαβαίνει ότι αν πει απ' έξω αυτά που λέει στις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, θα χάσει εντελώς τη νομιμότητά της. Και εδώ, λόγω της εκστρατείας που διεξάγει η κυβέρνηση εναντίον της, ένα μεγάλο μέρος του κοινού τη βλέπει ως εχθρό, ως προδότη, που φταίει για όλα τα κακά που συμβαίνουν εδώ. Μπορείτε να δείτε την παράλογη ζημιά που έχει κάνει αυτή η εκστρατεία εναντίον της», δήλωσε στην Haaretz ένα άτομο που γνωρίζει το θέμα.
Θεωρητικά, δικάζεται ο πρωθυπουργός. Στην πραγματικότητα, είναι κατηγορούμενος αλλά αυτός διευθύνει τη διαδικασία: Ανακοινώνει ότι δεν θα παραστεί στην ακροαματική διαδικασία, απαιτεί να συντομευτεί λόγω υψηλών αρμοδιοτήτων εθνικής ασφάλειας, όπως μια συνάντηση με τον πρωθυπουργό των Φίτζι . Οι δικαστές του, οι οποίοι προ πολλού καταργούσαν την αρχή της ισότητας ενώπιον του νόμου, του δίνουν τη μία άδεια μετά την άλλη.
Η συμβουλευτική επιτροπή διορισμών ανώτερων στελεχών, με επικεφαλής τον συνταξιούχο δικαστή Άσερ Γκρούνις, εξετάζει τώρα τον διορισμό του Ντέιβιντ Ζίνι ως επικεφαλής της υπηρεσίας ασφαλείας Σιν Μπετ. Θα εξετάσει την αμφίβολη πορεία με την οποία διορίστηκε για τη θέση. Εάν βγουν σκελετοί από την ντουλάπα του υποψηφίου, θα εξεταστούν και αυτοί. Όπως και ο Νετανιάχου, ο Ζίνι πιστεύει ότι το Ισραήλ ουσιαστικά κυβερνάται από ένα δικτατορικό σύστημα δικαιοσύνης και ότι η Σιν Μπετ υποτάσσεται πρωτίστως στον πρωθυπουργό.
David Zini, τον περασμένο μήνα. Credit: Olivier Fitoussi
Εάν ο Ζίνι περάσει από την επιτροπή και το Ανώτατο Δικαστήριο, είναι πιθανό να μετατρέψει τη Σιν Μπετ σε ιδιωτική μυστική αστυνομία, έναν εκούσιο φορέα εκτέλεσης των καθηκόντων που ο Μπαρ αρνήθηκε να αναλάβει - από την αναστολή της δίκης του πρωθυπουργού λόγω «κινδύνου για τη ζωή του» έως την παρακολούθηση πολιτικών αντιπάλων και ακτιβιστών διαμαρτυρίας. Δεν είναι εύκολο να παρουσιάσουμε ως απαραίτητα για την εθνική ασφάλεια μέτρα που προορίζονται να εξυπηρετήσουν ένα άτομο, τον Νετανιάχου.
Η εχθρική κατάληψη των θεσμών του κράτους από την κυβερνώσα συμμορία της χώρας συνοδεύεται τώρα από διπλωματική απομόνωση, πολιτιστικά, ακαδημαϊκά και οικονομικά μποϊκοτάζ. Σκληρές κυρώσεις είναι καθ' οδόν. Όλα αυτά μετατρέπουν το Ισραήλ σε κάτι το διαφορετικό: Μια λεπρή «υπερ-Σπάρτη», στα πρόθυρα της μονοκρατορίας, έτη φωτός μακριά από το όραμα των ιδρυτών πατέρων.
O Ντέιβιντ Μπεν-Γκουριόν δήλωσε σε μια συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου το 1949 – τη χρονιά που γεννήθηκε ο Νετανιάχου:
«Το Κράτος του Ισραήλ δεν μπορεί τελικά να μετατραπεί σε ένα σπαρτιατικό κράτος, του οποίου ο κύριος στόχος είναι η διατήρηση του στρατιωτικού προσωπικού. Δεν δημιουργήθηκε γι' αυτό»,
Οκτώ χρόνια αργότερα, ο Μπεν-Γκουριόν πρόσθεσε:
«Το Ισραήλ δεν είναι προορισμένο να είναι μια νέα Σπάρτη . Η αληθινή μας δύναμη και ικανότητα θα αποκαλυφθεί σε δημιουργικές προσπάθειες, στην αλλαγή της σειράς της Γένεσης για να ανυψώσουμε τον άνθρωπο και την κοινωνία μέσα μας και να αποτελέσουμε ζωντανό παράδειγμα για τους λαούς γύρω μας. Σε αυτές τις προσπάθειες, θα σπάσουμε επίσης σιγά σιγά το τείχος του μίσους που μας περιβάλλει».
Τώρα φαίνεται ότι τα τείχη, εντός και γύρω από το Ισραήλ, γίνονται όλο και ψηλότερα μέρα με τη μέρα.
Σχετικά άρθρα της Haaretz:
