Κλεάνθης Γρίβας
(24-6-2011)
Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΓΙΟΖΕΦ ΑΚΕΡΜΑΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ
Deutsche Bank, Institute of International Finance (IIF),
Siemens, Vodafone, Shell, Zurich Financial Services
και, εθελοδουλικώ δικαίω, επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Διεθνών Οικονομικών και Ανάπτυξης του Δημοκρίτειου Παν/μίου Θράκης, το οποίο ξέχασε τον… Μαξ Μέρτεν
Ο σκοτεινός Γιόζεφ Ακερμαν είναι
▪ Διοικητής της Deutsche Bank, της τράπεζας που ανέλαβε το ρόλο του συμβούλου του γερμανικού κράτους για τη διαχείριση του γερμανικού δανείου προς την Ελλάδα και του ευρωπαϊκού πακέτου «στήριξης» και τη διαχείριση της χρηματιστηριακής κρίσης (της ελληνικής και της ευρωπαϊκής).
▪ Διευθυντής του Δ.Σ. στο Institute of International Finance (IIF), που ιδρύθηκε το 1983 και εδράζει στην Ουάσιγκτον, στο οποίο ανήκουν όλες οι σχεδόν οι μεγάλες εμπορικές και επενδυτικές τράπεζες του πλανήτη. Η ευρωζώνη σχεδιάζει να αναθέσει στο IFF τη διερεύνηση για τις δυνατότητες μιας μετακύλισης (rollover) των ελληνικών χρεών. (24-6-2011)
▪ Υψηλόβαθμο στέλεχος της Siemens από το 2003 (δεύτερος αναπληρωτής πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου της Siemens). Είναι ένα από τα δύο υψηλόβαθμα στελέχη της Siemens που παρέμειναν αμετακίνητα στη θέση τους από το 2003 μέχρι σήμερα.
▪ Υψηλόβαθμο στέλεχος στη Vodafone, (μέλος στο εποπτικό συμβούλιο της).
▪ Μη-εκτελεστικός διευθυντής στην πετρελαϊκή εταιρεία Royal Dutch Shell (συμφερόντων Ρότσιλντ).
▪ Αντιπρόεδρος στην ασφαλιστική εταιρεία Zurich Financial Services, η οποία, μεταξύ άλλων, παρέχει ασφαλιστικά προϊόντα για την προστασία από το πιστωτικό και το πολιτικό ρίσκο.
Ο σκοτεινός Γιόζεφ Ακερμαν
▪ Εργάζεται για Εταιρείες που διαδραματίζουν τεράστιο ρόλο στην Ελλάδα (Deutsche Bank και Siemens).
▪ Έχει τη δυνατότητα να εκμεταλλεύεται κατά βούληση τους πολλαπλούς ρόλους του και τις διασυνδέσεις του με την Ελλάδα, με πράξεις εκτός ηθικής και εκτός νομιμότητας.
▪ Έχει στενές σχέσεις με την κ. Αγκελα Μέρκελ.
Και οι εγχώριοι γλύφτες του
▪ Σε μια κίνηση εμετικής δουλικότητας, τον Σεπτέμβριο του 2009 το τμήμα Διεθνών Οικονομικών και Ανάπτυξης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης απένειμε στον κ. Τζόζεφ Άκερμαν τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ
ΤΟ ΒΗΜΑ 24-6-2001
To Institut of International Finance (IIF)
αναλαμβάνει να διερευνήσει το rollover των ελληνικών ομολόγων
Επικεφαλής του IIF:
ο πρόεδρος της Deutsche Bank Γιόζεφ Ακερμαν
Η ευρωζώνη σχεδιάζει να αναθέσει τη διερεύνηση για τις δυνατότητες μιας μετακύλισης (rollover) των ελληνικών χρεών στο Institut of International Finance (IIF). Στο ινστιτούτο αυτό, που ιδρύθηκε το 1983 και εδράζει στην Ουάσιγκτον, ανήκουν όλες σχεδόν οι μεγάλες εμπορικές και επενδυτικές τράπεζες της υφηλίου. Και ο διευθυντής του διοικητικού της συμβουλίου δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο της Deutsche Bank, ο «πολύς» Γιόζεφ Άκερμαν.
Ένα πρώτο υπαινιγμό γι αυτό είχε κάνει την περασμένη Δευτέρα ο ο ολλανδός υπουργός οικονομικών Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ, στο περιθώριο της διάσκεψης του ECOFIN στο Λουξεμβούργο: «Πρέπει να αναθέσουμε την υπόθεση σε ένα διεθνές ίδρυμα». Τώρα η ιδέα αυτή φαίνεται να κέρδισε τη συγκατάθεση και των άλλων ομολόγων του.
Το IIF διαθέτει μεγάλη εμπειρία σε τέτοια θέματα. Μόλις πριν από λίγες μέρες, όπως γράφει η οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt» είχε εξετάσει σε κοινή διάσκεψη με το κλαμπ του Παρισιού (σ.σ.: το κλαμπ των κατόχων κρατικών ομολόγων) τη δημοσιονομική κατάσταση στην Ισλανδία, την Αργεντινή και το Σουδάν.
Στην ίδια διάσκεψη έγινε συζήτηση για το σχέδιο των Βρυξελλών, να επιβάλει από το 2013 την υποχρεωτική συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στη χρηματοδότηση του ευρωπαϊκού μηχανισμό στήριξης ESM.
Η σχεδιαζόμενη στροφή προς το IIF προσκρούει όμως σε πολλές επικρίσεις. «Είναι σαν να βάζουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα» είπε τηλεπαρουσιαστής. «Η Ευρώπη συνθηκολογεί μπροστά στους καρχαρίες του χρηματοπιστωτικού συστήματος» πρόσθεσε ο επικεφαλής των οικονομολόγων του γερμανικού κόμματος ‘Αριστερά’ Μίχαελ Σλεχτ. «Η Άνγκελα Μέρκελ πάει να γίνει φέτος η συνεργάτρια Νούμερο Ένα του Άκερμαν».
Παράλληλα εντείνεται η κριτική και στο σχεδιαζόμενο δεύτερο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα.
Οι Πράσινοι, για παράδειγμα, απορρίπτουν την ιδέα να δοθεί σοβαρό δικαίωμα συναπόφασης στις τράπεζες, που θα συμμετάσχουν εθελοντικά σε αυτό. «Οι τράπεζες, όπως και οι οίκοι αξιολόγησης δεν έχουν καμιά πρόθεση να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των ευρωπαίων πολιτικών. Μια σταθερή λύση του ελληνικού προβλήματος, πρόσθεσε, προϋποθέτει την άμεση απεξάρτηση από τους οίκους αξιολόγησης και ένα «κούρεμα», που θα συνίσταται σε μια προσφορά προς τους πιστωτές, να ανταλλάξουν τα σημερινά ελληνικά χρεόγραφα τους στην τρέχουσα τιμή τους με νέα, τα οποία θα έχουν την εγγύηση του ευρωπαϊκού ταμείου στήριξης ΕFSF».
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ΤΟ ΒΗΜΑ 19-11-2001
Γιόζεφ Άκερμαν: «Η Ελλάδα, παράπλευρο θύμα του ευρώ»
O πρόεδρος της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν
χαρακτηρίζει την πολιτική της Μέρκελ για την Ελλάδα
Βερολίνο, Γερμανία Ο συντομότερο ορθός χαρακτηρισμός ενός φαινόμενου, έλεγε ένας αμερικανός οικονομολόγος, είναι «καλό». Ο δεύτερος συντομότερος είναι «όχι καλό».
Τον πρώτο από αυτούς χρησιμοποίησε ο πρόεδρος της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν για να χαρακτηρίσει την πολιτική της Άνγκελας Μέρκελ για την Ελλάδα.
«Πολλοί την επέκριναν για τη βραδύτητα με την οποία αντέδρασε στην αρχή της κρίσης, το 2010» είπε μιλώντας στην τριήμερη διάσκεψη της «Süddeutsche Zeitung» για την οικονομία που έληξε το Σάββατο στο Βερολίνο. «Αυτό δεν ήταν όμως αποτέλεσμα νωθρότητας, αλλά σύνεσης. Οι αποφάσεις της αποδείχθηκαν αποτελεσματικές».
Όλα τα άλλα φαινόμενα όμως, που συνδέονται τα δυο τελευταία χρόνια με το ευρώ, ήταν στα μάτια του «όχι καλά».
Η αρχή, είπε, έγινε με μια παραβίαση αρχής: εκείνης για τη συμμετοχή των ιδιωτών στην απομείωση του ελληνικού χρέους. «Έως τα μέσα του 2011, η συμφωνία ήταν ότι οι ιδιώτες δεν θα συμμετάσχουν σε αυτήν» είπε. «Η Ελλάδα ήταν όμως τόσο μεγάλο πρόβλημα, που έπρεπε να λυθεί αμέσως. Η αρχή παραβιάστηκε βάναυσα. Έτσι όμως εξαφανίστηκε η εμπιστοσύνη των αγορών προς τους πολιτικούς. Και τίποτα δεν δείχνει ότι θα αποκατασταθεί σύντομα».
Αυτός ήταν και ο λόγος για την εσπευσμένη πώληση των ελληνικών ομολόγων από τις γερμανικές τράπεζες τους τελευταίους μήνες. «Πριν από ενάμιση χρόνο, είχαμε υποσχεθεί δημόσια ότι θα κρατήσουμε τα ελληνικά ομόλογα στο portofolio μας, παρά την πτώση της τιμής τους» είπε. «Ενδιάμεσα μειώσαμε τη ζημιά, πουλώντας μεγάλο μέρος τους».
Η απόφαση της 27ης Οκτωβρίου δεν έλυσε όμως οριστικά το ελληνικό πρόβλημα. «Οι επενδυτές δεν είναι σίγουροι αν τελικά θα πάρουν πίσω τα δάνειά τους σε ευρώ, ή σε δραχμές» είπε.
Λίγο νωρίτερα πάντως είχε δηλώσει στη γερμανική τηλεόραση, ότι οι διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων μεταξύ του Διεθνούς Συνδέσμου Τραπεζών IIF και της Αθήνας, είναι σε καλό δρόμο. «Η διαδικασία θα πρέπει όμως να επιταχυνθεί» πρόσθεσε.
Ο κ.Άκερμαν άσκησε κριτική και στον τρόπο λειτουργίας της ευρωζώνης. «Φτιάξαμε ένα σύστημα, στο οποίο τα κράτη-μέλη δεν μπορούν να προχωρήσουν στην υποτίμηση του κρατικού τους νομίσματος, επειδή αυτό είναι τώρα κοινό ευρωπαϊκό. Αυτό το πληρώνουν οι χώρες με μικρή ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα είναι το καλύτερο παράδειγμα γι αυτό».
Παρόλα αυτά τάχθηκε με μένος κατά της κατάργησης του κοινού νομίσματος. «Είναι πολύ πιο ακριβό να καταστρέφεις, από το να κατασκευάζεις» είπε. Η Γερμανία, είχε και έχει τεράστια οφέλη από το ευρώ. Η Ελλάδα καταγράφεται στα «παράπλευρα θύματα» της λειτουργίας του, που μπορούν όμως να αποκατασταθούν - στη βάση της απόφασης της 27ης Οκτωβρίου - μέσω της παροχής «βοήθειας για αυτοβοήθεια».
Για να επανακτήσουν πλήρως οι αγορές την εμπιστοσύνη τους στην πολιτική θα πρέπει, τόνισε, να εκπληρωθούν τέσσερεις όροι: Πρώτον, να γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος, δεύτερον, να βάλουν όλες οι χώρες σε τάξη τα οικονομικά τους, τρίτον, να ανακεφαλαιοποιηθούν οι προβληματικές τράπεζες, και τέταρτον, να εξασφαλιστεί η αναχρηματοδότηση του συνολικού τραπεζικού συστήματος. Διαφορετικά, είπε, η δυσπιστία θα συνεχίσει το διαβρωτικό έργο της.
Μακροπρόθεσμα, πρόσθεσε, τα προβλήματα της ευρωζώνης μπορούν να λυθούν μόνο μέσα από μια δημοσιονομική ένωση που θα ολοκληρωθεί από μια πολιτική. «Μόνο έτσι θα δέσει οργανικά η Ευρώπη» είπε.
Ο κ .Άκερμαν έδωσε και την προσωπική του ερμηνεία στο γεγονός, ότι παραιτήθηκε προ εβδομάδας από το αρχικό σχέδιο να αναλάβει την ηγεσία του εποπτικού συμβουλίου της Deutsche Bank ύστερα από την εκπνοή της 10ετούς θητείας του ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της ίδιας τράπεζας το Μάιο του 2012.
«Η προετοιμασία για το νέο ρόλο μου θα εμπόδιζε τις τρέχουσες δραστηριότητές μου ως μάνατζερ της τράπεζας» είπε.
Όλοι σχεδόν οι αναλυτές συμφωνούν ωστόσο, ότι η παραίτηση αυτή οφείλεται στην εξέγερση των αντιπάλων του στην ηγεσία της Deutsche Bank.
Οι σχέσεις του με την πλειοψηφία των μελών του προεδρείου της τράπεζας ήταν, ως λέγεται, από καιρό τεταμένες. Το ποτήρι ξεχείλισε όμως στις αρχές της εβδομάδας, όταν μαθεύτηκε, ότι οι εισαγγελικές Αρχές έκαναν έρευνες στα γραφεία του στο αρχηγείο της τράπεζας στη Φρανκφούρτη. Ο στόχος των ερευνών ήταν ο εντοπισμός υλικού που αποδεικνύει, ότι ο κ.Άκερμαν έκανε ψευδή κατάθεση στην αντιδικία της Deutsche Bank με τον όμιλο του ενδιάμεσα αποθανόντα μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης Λέο Κιρχ.
«Είμαι πεπεισμένος ότι η σκευωρία θα καταρρεύσει σύντομα» δήλωσε ο ίδιος στο Βερολίνο. Οι αντίπαλοί του χρησιμοποίησαν όμως έντεχνα τη «χρυσή» αυτή ευκαιρία για να τον εξωθήσουν τελικά σε παραίτηση.
«Αναξιοπρεπής αποχώρηση» ήταν ο τίτλος σχετικού ρεπορτάζ της «Frankfurter Allgemeine Zeitung».
Όμως αυτό δεν φαίνεται να πονά πολύ τον ελβετικής καταγωγή τραπεζίτη. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, έχει κλείσει ήδη την ανάληψη της προεδρίας της ελβετικής ασφαλιστικής εταιρίας Zürich Financial.
«Καλό», θα έλεγε σίγουρα ο ίδιος. Το «όχι καλό» ισχύει ως γνωστό αποκλειστικά για τις επιλογές των επικριτών του.
